Samkvæmt fréttum sóttu rúmlega 20 þúsund Íslendingar um miða á leiki í Evrópukeppninni í knattspyrnu sem fram fer í Frakklandi í sumar en þar leikur íslenska landsliðið fyrsta sinni.
Það hið besta mál enda þarf landsliðið okkar á öllum stuðningi að halda og landinn yfirleitt ekki feiminn við að láta heyra í sér á knattspyrnuleikvöngum.
En hvort sem þú varst of sein(n) að óska eftir miða eða ert að vonast til að kaupa miða á staðnum þá er engin ástæða til að örvænta mikið. Víst verður líklega hægt að kaupa miða í þeim borgum sem leikið er í þó engir séu seldir á leikvöngunum sjálfum. Ef ekki yrði þetta fyrsta íþróttamót veraldar þar sem ekki verður hægt að fá miða á svörtum. Svo annað mál hvort miðaverð á þeim verði í nokkrum takti við raunveruleikann.
En meginástæða þess að knattspyrnuaðdáendur ættu ekki að örvænta er sú staðreynd að það er meira stuð og meira gaman í miðborgum þeirra borga þar sem leikir fara fram en á leikjunum sjálfum. Það var allavega raunin í Þýskalandi 2008 og í Póllandi og Úkraínu 2012 og við veðjum á að sama verði uppi á teningnum í Frakklandi.
Á megintorgum allra borga er nefninlega komið fyrir risaskjám og það mörgum fyrir utan þau þúsund bjór- og matartjöld sem fylgja slíkum viðburði. Á torgin safnast saman tugþúsundir sem meira og minna eru í góðu skapi. Allavega þangað til leik er lokið.
Torgin eru því aldeilis fín lending ef þú nærð ekki að verða þér úti um miða.